پذیرفته شده برای ارائه شفاهی اصل مقاله (626.6 K)

محمدتقی دستورانی

عضو هیات علمی- استاد

در این تحقیق کمیت و کیفیت آب قابل استحصال از بارش و نیز بخشی از پساب خانگی (که در آن از مواد شوینده و آلاینده ها استفاده نمی شود) در مقیاس خانگی مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. به این منظور پس از نصب تجهیزات مورد نیاز و آماده سازی مکان تحقیق، فرآیند بارش-رواناب، حجم آب استحصالی به تفکیک ماه از هر یک از دو منبع (بارش و پساب بی ضرر) و نیز کیفیت آب استحصالی در طول یک سال مورد اندازه گیری و ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که کیفیت آب استحصالی برای استفاده های غیر شرب منازل مشکلی ندارد. هر چند وضعیت پارامترهای کیفی مورد ارزیابی در طول ماههای مختلف سال متغیر است ولی فقط رنگ حقیقی آب در اغلب اوقات بالاتر از حد مجاز شرب می باشد و نیز میزان منیزیم فقط در سه ماه از سال در حد کمی بالاتر از استانداردهای شرب بوده و مقدار بقیه پارامترهای کیفیت آب پایین تر از حد مجاز شرب است. البته لازم به ذکر است که این آب به علت وجود آلودگیهای احتمالی میکروبی و نیز مشکلات مربوط به طعم و رنگ بدون انجام تصفیه های لازم برای شرب توصیه نمی گردد. از نظر کمی نیز میزان آب قابل تامین از دو منبع ذکر شده در طول ماههای مختلف تفاوتهای فاحشی دارد و بدیهی است که با توجه به اقلیم حاکم بر منطقه، حجم آب قابل استحصال در ماههای مربوط به فصول بارش به مراتب بیشتر از ماههای دیگر است. متوسط ضریب رواناب مربوط به وقایع بارشی در پشت بام برابر 7313% اندازه گیری شد که البته در بارشهای مختلف تا حدی متفاوت می باشد. مقدار آب استحصالی در سال 97-1396 که یک سال خشک و کم بارش در منطقه تحقیق بوده برابر 78/36 متر مکعب اندازه گیری شده ولی بر اساس بارش متوسط دراز مدت منطقه کل حجم آب قابل استحصال در طول سال برابر 3/42 مترمکعب بدست می آید که 6/69 درصد آن از بارش پشت بام و 4/30 درصد آن از پساب بی ضرر حاصل شده است. حجم آب استحصالی حدود 1/27 درصد از آب مورد نیاز یک خانوار چهار نفری را در طول سال تشکیل میدهد.

استحصال آب باران؛ مناطق مسکونی؛ شهر مشهد؛ بارندگی؛ منابع آب

استحصال آب باران در مناطق مسکونی، صنعتی و شهری